|
|
شيخ صدوق از قول ابراهيم بن العباس گفته است
هرگز نديدم كه حضرت ابوالحسن الرضا كسي را با سخنان خويش آزار دهد و نديدم كه هرگز سخن كسي را قطع كند يعني در ميان سخن او سخني بگويد تا سخن گوینده تمام شود و حاجت مردم را تا جایی که در توانش بود، برآورده می کرد و در مجلس مقابل همنشین خود،تكيه نفرمود و پایش را دراز نکرد.هيچ وقت نديدم او را كه به يكي ازغلامان خود فحش دهد و هرگز نديدم كه آب دهان خود را دور افكند و هيچ گاه نديدم كه قهقهه كند بلكه خنده او تبسم بود و چون خلوت ميفرمود و سفره غذا مقابل ایشان پهن می نمودند، همه اهالی خانه را سر سفره مينشاند، حتي دربان و ميرآخور نیز با ایشان طعام ميل ميفرموند و عادت وي اين بود كه شبها كم ميخوابيد و بيشتر شبها از اول شب تا صبح بيدار بود و روزه بسيار ميگرفت، آن حضرت پنهانی بسيار احسان ميكرد و صدقه ميداد. بيشتر صدقات او در شبهاي تار بود. (منتهي الآمال – جلد 2 – حاج شيخ عباس قمي ص 340- 341
|
|
نظرات شما عزیزان:
تاريخ : 27 مهر 1389برچسب:
,